ماجرای پوشیدن لباس غواصی برای ضبط سکانس معدن در سریال «نون خ ۴»
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۲۴۴۲۲
آفتابنیوز :
سیدعلی صالحی، بازیگر سریال«نون خ ۳» که مهمان برنامه «سریالیست» بود، درباره اینکه جایگاه کدام یک از فصلهای این سریال را بالاتر می داند، گفت: از دیدگاه نقشی که بازی کردم بخواهم بگویم در فصل سوم این کاراکتر قوام پیدا کرد و یکی از نقش های محوری شد که در «نون خ ۱» اصلا چنین مسیری را از سوی نویسنده و کل کار برایش متصور نشده بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: اما من خودم فضای «نون خ۱» را بیشتر دوست دارم. شروع و ناپخته بودن و به لحاظ قصه جدید بودنش را دوست دارم. استارتش را بیشتر دوست داشتم.
این بازیگر در ادامه درباره دلیل استقبال زیاد مردم از این سریال گفت: مردم کار طنز را دوست دارند. در گذشته هم کارهایی بود که به صورت فصل به فصل ساخته شد و مردم دوست داشتند؛ «زیرآسمان شهر» و «پایتخت» که راه را برای فصل های بیشتر باز کرد. در «نون خ» برای اولین بار به اقلیم کردستان پرداخته شده بود و از نظر فضا، لباس و نوع زبانی که دارند جذاب بود.
وی ادامه داد: برای اینکه همه مردم متوجه دیالوگ ها شوند از لهجه استفاده کرده بودیم. البته نقش من که اصلا کُرد نبود. سریالی بود که شوخی محور بود. محور قصه ما یک جاهایی براساس یک قصه خاص، داستانی نبود اما لحظات شیرینی داشت. براساس اتفاق هایی که می افتاد کمدی موقعیت بود و در واقع موقعیت محور بود. به همین دلیل برای مردم جذاب بود.
صالحی تاکید کرد: کاراکترها شیرین بود. هر کدام از نقش ها برای خودش شیرینی خاصی داشت. تک تک کاراکترها وجود داشتند. اینطور نبود که دو یا سه نقش دیده شود؛ همه حضور داشتند و دیده شدند. در عین حال مفید و شیرین بودند و مردم با آنها همذات پنداری می کردند. کاراکتر خود من در «نون خ ۳» به عنوان آدمی بدشانس معرفی شد. خیلی ها می گفتند آقا ما در زندگی مان پسرخاله ای داریم یا مثلا برادری داریم که اینطور است. سریال ما از فردا شب ساعت ۲۱ از شبکه آی فیلم بازپخش می شود.
کیفیت کار سبب ادامه دار شدن سریالهاست
وی همچنین درباره اینکه چه اتفاقی رخ می دهد که سریالی در فصل های مختلف ساخته می شود، بیان کرد: مهم ترین دلیل، بازخوردی است که از مردم گرفته می شود. وقتی مردم مجموعه ای را دوست دارند پیگیر ساخت فصل جدیدش هستند. الان هم از ما می پرسند «نون خ ۴» ساخته می شود؟ ساخت فصل چهارم این سریال به امسال نمی رسد. بناست اگر همه چیز درست پیش برود برای نوروز ۱۴۰۲ ساخته شود. کیفیت کار از دلایل دیگر است. وقتی کیفیت کار خوب باشد مورد پسند مردم قرار می گیرد. مردم ولی نعمت ما هستند و ما برای مردم کار می کنیم. اصل کار هم بر این است که مردم بپسندند.
این بازیگر ادامه داد: در درجه بعد رضایت مدیران و کسانی که در راس کار هستند از تولید و شرایط مالی کار مهم است. این باعث می شود برای ساخت دوباره کار راغب باشند. وقتی مثلا سریال «پایتخت» و «نون خ» جواب داده، همه چیز اوکی است و ثابت شده باز هم فصل های دیگر سریال ساخته می شود. البته در آینده خیلی برای کارگردان و نویسنده مجموعه مسئولیت سنگینی به دنبال دارد. باید هم موفقیت فصل های پیشین را حفظ کنی و هم اتفاقات جدید و ماجراهای جدید و جذاب را رقم بزنی.
حذف سه قسمت از «نون خ۲» خیلی به کارمان لطمه زد
او تاکید کرد: به نظرم مسیر سریال «نون خ» موفق بوده است و در فصل های بعد رو به پیشرفت بوده است. الان نمی توانم بگویم بعد از اینکه سریال ساخته شد چه اتفاقی افتاد که قصه ما دچار تغییر شد. در فصل سوم سریال بعد از تصویب فیلمنامه، کار ساخته و به دلایل خاصی یکی از شخصیت های ما کلا عوض شد. قسمت اول با گم شدن من شروع شد. در «نون خ ۲» به خاطر کرونا قصه را متوقف کردیم و اصلا ادامه پیدا نکرد. سریال قرار بود ماه رمضان و با قسمت های بیشتر پخش شود اما به ناچار در ۱۷ قسمت تمام شد و بعد با ۳ قسمت سانسور تنها ۱۴ قسمت پخش شد! حذف این سه قسمت خیلی به کار لطمه زد.
صالحی یادآور شد: به هر حال سلیقه مخاطب برای ما قابل احترام است. تلاش کردیم مردم قصه ای را ببینند که نکات طنز داشته باشد. جزو معدود سریال های طنزی بودیم که به بحث فلامینگوها، مصرف بهینه آب، حمایت از حیوانات و حوزه محیط زیست پرداختیم. در عین اینکه کارمان طنز بود و وظیفه خنداندن مردم را داشتیم به همه مسائلی که دغدغه جامعه بود از جمله کرونا پرداختیم.
ممیزی ها باعث می شود مسیر قصه از دست ما خارج شود
بازیگر سریالهای «قرارگاه مسکونی» و «مدینه» در ادامه بیان کرد: در کارهای طنز اتفاقی می افتد که همزمان با نگارش فیلمنامه کار ساخته می شود. ما با ۵ قسمت از فیلمنامه شروع کردیم. شما خودتان در این سازمان کار می کنید. همزمان با نگارش اثر یک سری اتفاقاتی می افتد که از دست نویسنده و کارگردان خارج است. اگر قرار باشد براساس آنها کار شود هیچ وقت این ماجراها پیش نمی آید. یکسری ممیزی ها باعث می شود مسیر قصه از دست ما خارج شود.
طی ۷ ماه فیلمبرداری هیچ ابتلایی به کرونا نداشتیم
او درباره انتقادها به تصاویری از سریال که ماسک ها زیرچانه بازیگران بود، توضیح داد: اگر در کار کلا ماسک می زدیم و دیالوگ می گفتیم اصلا مردم متوجه نمی شدند. کلا این ماسک ها را زده بودیم به محض اینکه حرکت می دادند می زدیم زیرچانه و به محض اینکه کات می دادند ماسک را بالا می زدیم. ما در ۷ ماه پروسه فیلمبرداری یک نفر مبتلا هم نداشتیم. پزشک داشتیم و دلیلش این بود.
حذف حمیدرضا آذرنگ و علی صادقی در فصل سوم لطمه ای به کار نزد
صالحی اظهار کرد: در سریال هایی که به صورت فصل به فصل ساخته می شوند حفظ بازیگران هم خیلی مهم است. در فصل سوم حمیدرضا آذرنگ، علی صادقی و یا خیلی های دیگر را به دلایل مختلفی نداشتیم و این نبودن ها در همه کارها معمولا به کار لطمه می زند. امادر این سریال اینطور نبود. اینقدر سعید آقاخانی به طنز اشراف و شناخت دارد و خودش هم در نوشتن دستی برآتش دارد و البته اینقدر امیر وفایی مسلط به کار بود که به نظرم لطمه ای به کار نخورد. این خیلی سخت است.
سعید آقاخانی نگذاشت زور بزنیم تا مخاطب را بخندانیم
بازیگر نقش«فریبرز» در سریال «نون خ» گفت: ما به زعم خودمان در این کار به عنوان بازیگر هیچ اضافه کاری نکردیم. این مدیریت سعید آقاخانی بود که ما زور نزنیم تا مردم را بخوانیم. من خودم اصلا بازیگر شیرینی نیستم. بدون تعارف مثل بچه های دیگر مثل علی صادقی و مهران غفوریان و محسن تنابنده و یا خود سعیدآقا خانی نیستم. حرف که می زنند تو می خندی. کمدی موقعیت یا همان شوخی محوری باعث شد مردم خیلی با این نقش ارتباط برقرار کنند و خیلی ها به من بگویند شما چقدر شیرین هستی.
ماجرای پوشیدن لباس غواصی برای ضبط سکانس معدن
او تصریح کرد: ما کارشناس نیستیم و به عنوان بازیگر در این برنامه حضور پیدا کرده ایم. اما از حق نگذریم از سعید آقاخانی و امیروفایی گفتیم گروه تهیه و تولید ما و در راسشان آقای فرجی و آقای غضنفری بسیار زحمت کشیدند. هیچ گونه کم و کسری به لحاظ پروتکل های بهداشتی نداشتیم. سر صحنه پزشک و امکانات داشتیم. همه چیز بود. در صحنه های معدن، یک شب در سکانسی که آب باز می شد سه تانکر آب روی سر من خالی شد. در ساعت ۱۰ شب آن تاریخ خیلی سخت بود. اما لباس غواصی به ما پوشاندند و از ما محافظت کردند که شکر خدا دچار مشکل و بیماری نشدیم. گروه بازیگران کرد ما که چهره نبودند اما در شهرهای خودشان بازیگران تئاتر بودند بسیار دوست داشتنی بودند. بازی در کنار اینها برای من تجربه شیرینی بود و مثل یک خانواده بودیم و دلم برایشان تنگ شده است.
هر شوخی را توهین تلقی نکنیم
صالحی بیان کرد: نسبت به سیروس میمنت حسادتی دارم. او درکارهایی که رضا عطاران ساخت حضور داشت و من نداشته ام. فکر می کنم در دایره ساختن سریال های طنز یکی از کارهایی که باید به آن پرداخته شود این است که آستانه تحملمان را بالا ببریم. با هر ارگان یا سازمانی شوخی می شود همه چیز را توهین تلقی نکنند. آستانه تحمل اگر در این زمینه بالا برود گستردگی در حوزه کار طنز فراهم می شود.
او در پایان گفت: با سریال های «پایتخت» و «نون خ» ساختار شکنی شد. قبلا هم کارهایی با لهجه های یزدی، اصفهانی یا شمالی ساخته شده است. هر چیزی را توهین تلقی نکنیم. ما هم برای این خاک و ریشه هستیم و هرکدام به گوشه ای از این اقلیم تعلق داریم. قصدمان خوشحال کردن مردم بدون توهین است.
«سریالیست» به تهیهکنندگی محمد باریکانی و مجتبی فرجی و با اجرای پدرام کریمی کاری است از گروه تاریخ، فرهنگ و هنر شبکه یک که پنجشنبهها ساعت ۲۳:۱۵ از شبکه یک پخش میشود.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: سریال نون خ ۴ سیدعلی صالحی لباس غواصی سعید آقاخانی ساخته می شود فصل سوم همه چیز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۲۴۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال موسیقی ایران خوب است
«بهنظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. » این بخشی از گفتههای علیرضا طلیسچی، خواننده شناختهشده و پرطرفدار پاپ است که توانسته جایگاهش را با کنسرتهایی که برگزار میکند، تثبیت کند.
به گزارش ایسنا، به نقل از همشهری، تولید و پخش رئالیتیشوها، از «مافیا» گرفته تا «پدرخوانده»، در شبکههای نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامهها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتیشو «زودیاک» است که با عنوان «شبهای مافیا» بازی جذابی برای طرفدارانش پخش میکند. در این برنامه یک قاتل سریالی به نام زودیاک شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار میدهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.
سریال «شبهای مافیا: زودیاک» به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتیشو، فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مؤمن، مهدی مهدیپور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداختهاند.
علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناختهشده و پرطرفدار پاپ است؛ خوانندهای که توانسته جایگاهش را با کنسرتهایی که برگزار میکند تثبیت کند. این خواننده پاپ که متولد۶۴ است، از میانه دهه۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد و تکآهنگهایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفتوگو از حضورش در برنامه «شبهای مافیا» میگوید و در بخشهای دیگری از این گفتوگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتیشوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش میشود. چطور شد که در برنامه «شبهای مافیا: زودیاک» شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور میتوانم در این سناریو بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم، اما بهنظرم «زودیاک» شیکتر است و پیچیدگیهایش بازی را برای بیننده جذابتر میکند.
خیلیها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت میدهند. برد و باخت برای شما چطور بود؟
شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. اینطور نگاه میکنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بینندههای برنامه لحظاتی حال خوب ایجاد کنیم که امیدوارم به چنین نتیجهای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزههای مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و... تولید شده است. از نظر شما، تولید برنامههای حوزه موسیقی مثل «صداتو» چه تأثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامههای خوب در این حوزه به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک میکند، اما اینکه این برنامهها بتواند هنرمند بسازد مبحث دیگری است، چون یک خواننده هرقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفهای در فضای تولید و صحنه را تجربه نکند، به موفقیت نمیرسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفهای موسیقی کاملا نیازمند تجربه این واقعیت است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده یکیدو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده، اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم کاملا موفق ظاهر شدهاند و اگر از این قبیل برنامهها باز هم تولید شود، به فهم و درک بیشتر مردم از فضای موسیقی کمک قابل توجهی میکند.
پیشنهادی برای حضور در برنامههای موسیقی داشتهاید؟
پیشنهاد داشتهام، اما علاقه نه، چون بهنظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی بهصورت علمی و پایه آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقهای میشود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرتهای پاپ داغ است. درست است که موسیقی کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم میکند، با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
بهنظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سالهای اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفهایتر و صداهای قشنگتر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد موسیقی دارد از آن حالت قبلی بیرون میآید و خودش را ترمیم میکند.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعههای موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه میشود که یک کار اینطور دیده و شنیده و پرطرفدار میشود؟
بخش زیادی از این اتفاق مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش بازار. ولی در نهایت کارها را مردم برجسته میکنند، یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی میرسد. «پاقدم» یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران کاملا رعایت شده و فکر میکنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیربهادر دهقان، شعر و ترانه و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعههای معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعههای احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخمان رجوع کنید، میبینید که مردم ما پر از غم و غصه بودهاند و طبیعتا تمایلشان به آهنگهای شاد بیشتر است. در کنسرتها هم همینطور است. وقتی یک پدر بودجه مشخصی برای خانوادهاش کنار میگذارد تا در کنسرت شرکت کنند، دلش نمیخواهد که مجددا در فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگهای شاد بیشتر است. البته از قدیم موسیقی شاد نسبت به موسیقی غمگین بیشتر شنونده و طرفدار داشته است.
این روزها مدام نام خوانندههای جدیدی را میشنویم که در فضای مجازی معرفی میشوند. یا گاهی روی بیلبوردها تبلیغ کنسرت خوانندههایی را میبینیم که خیلیها نمیشناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی داشتهایم که با یک قطعه روی صحنه آمدهاند و بقیه قطعههایشان حالت مکمل همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشتهایم که با هر قطعه جدید مخاطبان بیشتری را جذب کرده و بهتدریج معروف شدهاست. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزههای هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر میکنید یا پیشنهادی داشتهاید؟
من یکبار این را تجربه کردم و متأسفانه بازخورد خوبی از این کار نداشتم، به خاطر اینکه تیم تولید آن کار تیمی که فکر میکردم نبود. البته بازیگران و بقیه عوامل همه خوب بودند، اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح میدهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم، هرچند از آینده و تصمیمات بعدیام خبر ندارم.
رئالیتیشوها توانستهاند تا اندازه ای شبکه نمایش خانگی را متحول کنند
در چند سال اخیر پلتفرمها به کاربران امکان میدهند فیلمها و سریالها را بهصورت آنلاین تماشا کنند و بهسرعت به رقیبی برای تلویزیون تبدیل شدهاند.
یک مقایسه ساده در تولیدات و سریالهای پخششده در ابتدای سال۱۴۰۳ تا امروز میان پلتفرمهای نمایش خانگی و تلویزیون نشان میدهد تلویزیون با وجود آنکه نسبت به سال گذشته با کمکردن حساسیتهایی سعی در جذب هنرمندان و چهرههای مطرح کرده اما باز هم بازی را در زمین رقابت با پلتفرمهای پخش نمایش خانگی واگذار کرده است.
این روزها تولید رئالیتیشوها و برنامههای مسابقه که در شبکه نمایش خانگی تولیدشده، توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب امروز بهوجود بیاورد، مخاطبی که تنها با تماشای سریال و فیلم نمیتواند اوقات فراغت خود را پر کند. بنابراین از یکسو پلتفرمهای گوناگون در شبکه نمایش خانگی در بیشتر سریالهای خود توانستهاند با تمرکز بر جذابیتهای داستانی و استفاده درست از ستارگان سینما و تئاتر تولیدات جذابی را پیش روی مخاطب بگذارند و از سوی دیگر با تولید و پخش برنامههای مختلف نشان دادهاند توجه به ذائقه مخاطب برایشان مهم است و در بخشهایی موفق شدهاند.
البته دامنه صنعت سرگرمی آنقدرگسترده است که ما در تلویزیون یا حتی شبکه نمایش خانگی هنوز نتوانستهایم رقابتی با برنامههای خارجی داشته باشیم. با این حال، برخی از این برنامهها توانستهاند آنقدر جذاب باشند که تماشاگران فصلهای آن را دنبال میکنند.
VODها طیف گستردهای از فیلمها و سریالها را از سراسر جهان به کاربران ارائه میدهند. این امر بهمعنای انتخاب بیشتر برای بینندگان و رهایی از محدودیتهای برنامههای روتین است.
نمیتوان منکر این موضوع شد که پلتفرمهای نمایش خانگی با ارائه فرصتی جدید برای پخش فیلمها و سریالهای ایرانی، به افزایش تولید محتوای داخلی در این کشور کمک کردهاند. این امر منجر به ایجاد شغلهای جدید و رونق صنعت سرگرمی ایران شده است.
VODها در حال حاضر نقش مهمی در صنعت سرگرمی ایران ایفا میکنند و ظرفیت این را دارند که در آینده نقش مهمتری ایفا کنند. با رفع چالشهای موجود، VODها میتوانند به گزینهای محبوبتر برای سرگرمی در ایران تبدیل شوند و بهطور قابلتوجهی بر نحوه تماشای فیلم و سریال توسط مردم ایران تأثیر بگذارند.
انتهای پیام